میشود...

میشود کمی با هم حرف بزنیم؟

دلـــــــــم…

برای لبخند های یواشکیت پشت تلفن تنگ شده…

ای دوست داشتنی ترین مغرور دنیا

ببین...

ببین حالم چقدر بی تو خرابه . . .

تموم لحظه هام شکل سرابه ! ! !

همیشه فکر میکردم از تو گذشتن . . .

حس بیداری از عمق یه خوابه ! ! !

تو بی من رفتی و راحت گذشتی . . .

که انگاری به من حسی نداشتی ! ! !

کجاست همنفسی؟

کجاست همنفسی 

تا به شرح عرضه دهم

 

که دل چه می‌کشد 

از روزگار هجرانش...

 

حافظ

عشق و زندگی

هرگز زنت را تحقیر نکن

چون بار بیماری اش را سالها باید به دوش بکشی.

هرگز به زنت بی اعتنایی نکن

چون سالها باید بی توجهی اش را تحمل کنی.

هرگز به زنت پرخاش نکن

چون سالها سکوت مرگبارش را باید طاقت بیاوری.

هرگز از محبت به روح او غافل نباش

چون سالها باید در بستری سرد بخوابی.

هرگز او را مقابل دیگران کوچک مکن

چون به بزرگی یاد کردن از تو را فراموش میکند.

هرگز نقص هایش را بازگو نکن

چون از تو در نهان متنفر خواهد شد.

هرگز انتقاد و شکایت او را مسخره نکن

چون از تو برای همیشه ناامید میشود.

هرگز به رویاهایش نخند. اگر نمیتوانی براورده شان کنی

چون یا افسرده میشود و اگر شهامت داشته باشد خودکشی میکند.

هرگز زنت را اسیر خانه و فرزند نکن

چون اینگونه او را بیصدا کشته ای و فقط قانون تو را مجرم نمیداند.

خود را با زنت برابر بدان. در همه چیز

وگرنه فرقی با یک زندانبان نخواهی داشت.

پیراهن...

 

پیراهن کبود پر از عطر خویش را

برداشتم که باز بپوشم شب بهار

دیدم ستاره های نگاهت هنوز هم

در آسمان آبی آن مانده یادگار...

#ژاله_اصفهانی